ادیسون و امید

ادیسون در سنین پیری پس از کشف لامپ، یکی از ثروتمندان آمریکا به شمار میرفت و درآمد سرشارش را تمام و کمال در آزمایشگاه مجهزش که ساختمان بزرگی بود هزینه می کرد...

این آزمایشگاه، بزرگترین عشق پیرمرد بود. هر روز اختراعی جدید در آن شکل می گرفت تا آماده بهینه سازی و ورود به بازار شود.

در همین روزها بود که نیمه های شب از اداره آتش نشانی به پسر ادیسون اطلاع دادند، آزمایشگاه پدرش در آتش می سوزد و حقیقتا کاری از دست کسی بر نمی آید و تمام تلاش ماموان فقط برای جلوگیری از گسترش آتش به سایر ساختمانها است!
آنها تقاضا داشتند که موضوع به نحو قابل قبولی به اطلاع پیرمرد رسانده شود...

پسر با خود اندیشید که احتمالا پیرمرد با شنیدن این خبر سکته می کند و لذا از بیدار کردن او منصرف شد و خودش را به محل حادثه رساند و با کمال تعجب دید که پیرمرد در مقابل ساختمان آزمایشگاه روی یک صندلی نشسته است و سوختن حاصل تمام عمرش را نظاره می کند!!!
پسر تصمیم گرفت جلو نرود و پدر را آزار ندهد. او می اندیشید که پدر در بدترین شرایط عمرش بسر می برد.
ناگهان پدر سرش را برگرداند و پسر را دید و با صدای بلند و سر شار از شادی گفت: پسر تو اینجایی؟ می بینی چقدر زیباست؟!! رنگ آمیزی شعله ها را می بینی؟!! حیرت آور است!!!
من فکر می کنم که آن شعله های بنفش به علت سوختن گوگرد در کنار فسفر به وجود آمده است! وای! خدای من، خیلی زیباست! کاش مادرت هم اینجا بود و این منظره زیبا را می دید. کمتر کسی در طول عمرش امکان دیدن چنین منظره زیبایی را خواهد داشت! نظر تو چیست پسرم؟!!
پسر حیران و گیج جواب داد: پدر تمام زندگیت در آتش می سوزد و تو از زیبایی رنگ شعله ها صحبت می کنی؟!!!!!!
چطور میتوانی؟! من تمام بدنم می لرزد و تو خونسرد نشسته ای؟!
پدر گفت: پسرم از دست من و تو که کاری بر نمی آید. مامورین هم که تمام تلاششان را می کنند. در این لحظه بهترین کار لذت بردن از منظره ایست که دیگر تکرار نخواهد شد...!
در مورد آزمایشگاه و باز سازی یا نو سازی آن فردا فکر می کنیم! الآن موقع این کار نیست! به شعله های زیبا نگاه کن که دیگر چنین امکانی را نخواهی داشت!!
توماس آلوا ادیسون سال بعد مجددا در آزمایشگاه جدیدش مشغول کار بود و همان سال یکی از بزرگترین اختراع بشریت یعنی ضبط صدا را تقدیم جهانیان نمود. آری او گرامافون را درست یک سال پس از آن واقعه اختراع کرد به قول ارد بزرگ :آسیب دیده همیشه درهای رویاهایش کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید که شرایط ما را دگرگون می سازد .

گزارش اولین جلسه هم اندیشی دانشجویان رویدر

روز چهارشنبه مورخ ۴/۵/۸۸ اولین جلسه هم اندیشی دانشجویان رویدر با موضوع پیشرفت همه جانبه رویدر با حضور جمعی از دانشجویان و شهردار شهر رویدر در نمازخانه مدرسه راهنمایی شهید بهشتی برگزار شد 

هدف انجمن دانشجویان و دانش آموختگان از برگزاری چنین جلسه ای آسیب شناسی مسایل و معضلات موجود در شهر رویدر و ارائه‌ی راهکارهایی علمی برای بهبود وضعیت فعلی و پیشرفت رویدر می‌باشد. در جلسه اول بعد از آشنایی حضار با موضوع بحث و طرح مساله، به بحث و گفتگو در زمینه آسیب شناسی اوقات فراغت در رویدر پرداخته شد که علت های زیر برای آن تشریح شد: 

1- کمبود امکانات با توجه به حجم زیاد جوانان و نوجوانان در رویدر که امکانات فعلی پاشخگوی تمام نیازهای آنان نمی باشد به خصوص در زمینه ورزش بانوان 

2- ضعف مدیریت در امکانات موجود که باعث عدم تمایل خیلی از افراد برای استفاده از این امکانات شده بخصوص در بخش بانوان 

3- عدم تمایل جوانان و نوجوانان برای پرکردن اوقات فراغت خود بخصوص استفاده از بعضی امکانات طبیعی موجود در رویدر 

4- عدم برنامه ریزی صحیح به منظور استفاده بهینه از امکانات موجود 

5- خانواده ها که هیچ گونه طرح و برنامه ای برای پرکردن اوقات فراغت فرزندان خود ندارند 

این جلسات به صورت هفتگی در روزهای چهارشنبه برگزار می شود. لازم به ذکر است در جلسه آینده به راهکارهایی برای پرکردن اوقات فراغت در رویدر پرداخته می شود. 

فرهنگ عامه

چهارشنبه شب مورخ سی و یکم تیرماه هشتاد و هشت در نماز خانه ی مدرسه ی راهنمایی شهید باهنر رویدر سمیناری تحت عنوان فرهنگ عامه ی رویدر با مجری گری یکی از اعضای کمیته و سخنرانی جناب آقای رضایی ؛ استاد  دانشگاه های استان و دعوت از اشخاص فرهنگی و ادبی استان و مدیر حوزه ی هنری استان و عواملین محترم شهر رویدر، از جمله شهردار گرامی و چند تن از دبیران  محترم و بزرگوار این شهر و جمعی از دانشجویان علاقمند به گرداوری فرهنگ عامه ی رویدر برگزار شد

این جلسه از ساعت 9 شب شروع شده و حدود 2 ساعت ادامه داشت، که در آن پس از خوش آمد گویی و تقدیر و سپاس از تمامی عزیزانی که در این جلسه شرکت کرده بودند، آقای صفائیان به عنوان اولین کسی که در پیشبرد این طرح نقش داشتند بیاناتی را راجع به مطالبی که گردآوری کرده بودند ارائه دادند و بعد از آن نوبت به شهردار گرامی رسید که ضمن تقدیر و تشکر از تمامی کسانی که در آن جلسه حضور داشتند از جناب اقای رضایی دعوت نمودند که به جایگاه تشریف بیاورند و با سخنان خود جلسه را مزین فرمایند.ا

سخنرانی ایشان بیشتر پیرامون امید دادن به عزیزانی بود که قصد داشتند در جمع آوری فرهنگ عامه ی رویدر گامی بردارند و با سخن از تجربه های خودشان در طول سالها ی متمادی و آوردن بیانات و تمثیل هایی بیانگر اینواقعیت شدند که این کار ( جمع آوری فرهنگ عامع ی رویدر) کاری بس بزرگ و جاودانه خواهد بود.ا

استاد با تشکر از تمامی کسانی که می خواهد دست به چنین کار عظیمی بزنند با پاسخ به تمامی پرسش هایی که از طرف چندی از دانشجویان که برای برطرف کردن مشکلات احتمالی سر راه از ایشان پرسیده بودند سخنان خود را  به پایان رساندند .ا

در خاتمه جلسه با پذیرایی از مهمانان به پایان رسید که هرکدام از حضار تمامی عزمشان را از پیش جزم تر نموده تا بدین کار عظیمی جامه ی عمل بپوشانند

امید از این کار عظیم و جاودانه با موفقّیت به پایان برسد، برای تمامی عزیزان آرزوی توفیق و بهروزی می نماییم.